Marek Aksak (ur. 15 maja 1951 – zm. 26 luty 2015) był pasjonatem lotnictwa. Jako młody człowiek latał szybowcami i skakał ze spadochronem w  AEROKLUBIE, w rodzinnym mieście Krakowie. Wcześniej,  bo  już w szkole podstawowej pokochał modelarstwo. Zaczynał jak wielu chłopców, od samolotów klejonych z papieru. Potem zaczęły się plastikowe modele redukcyjne, które sklejał i malował zgodnie z ich prawdziwym wizerunkiem. Pasji tej był wierny przez całe życie. Zgromadził wspaniałą kolekcję:

• samolotów wojskowych (od pierwszych maszyn latających po  najbardziej współczesne)

• pojazdów bojowych

• okrętów

liczącą  ponad 200  sztuk, w skali 1: 72 oraz 1:35.

W wieku dwudziestu kilku lat , zachęcony przez kolegę – mistrza modelarskiego  specjalizującego się w budowie modeli redukcyjnych statków i okrętów,  spróbował swoich sił w nowej dla  siebie dziedzinie: modeli nie klejonych z gotowych elementów, lecz budowanych od podstaw,  z wybranych przez siebie materiałów  i równocześnie absolutnie wiernych  planom  oryginałów.  Pierwszy model  okrętu szkolnego ORP ISKRA, nie był jeszcze doskonały,  był wprawką do nowej „technologii”, natomiast późniejsze, wykonane z wrodzoną sobie cierpliwością i dokładnością, popartą zdobytym doświadczeniem, przyniosły mu ogromne sukcesy na Mistrzostwach Europy i Świata. Drugi model –  historycznego żaglowca  GOLDEN HIND w skali 1:250, zawieziony przez kolegów na Mistrzostwa Europy redukcyjnych statków i okrętów  do Cannes 1978 r. we Francji, zdobył tam  srebrny medal.  Zachęcony sukcesem z tym większą pasją przystąpił do dalszej pracy. Wybierał modele historyczne, dostrzegając  w nich romantykę dawnego budownictwa okrętowego.  Studiując  związaną z tym literaturę i dokumentację poznawał tajniki budowy prawdziwych okrętów. Tak powstały Jego następne modele:  rosyjski żaglowiec  MIRNYJ w skali 1:400 i jednostka z  okresu największego rozkwitu żaglowców, słynna LA COURONE 1:500.  Wykonanie  każdego z nich to długie miesiące, a nawet lata żmudnego i niezmiernie precyzyjnego, ale jakże lubianego zajęcia, na które poświęcał prawie cały pozostały po pracy zawodowej czas.

Startował z nimi w mistrzostwach Polski, Europy i Świata. Za swoje osiągnięcia został odznaczony medalem za wybitne osiągnięcia sportowe przyznawanym najlepszym polskim zawodnikom.

Mistrzostwa Europy – 1979 – JABLONEC – srebrny medal,

I MŚ-1981 – JABLONEC – przyniosły Mu medale srebrny i  brązowy,

II MŚ-1983 – LIEGE –  złoty, srebrny i brązowy,

III MŚ –  1985 – RASTATT – złoty, srebrny i brązowy,

IV MŚ  1987 – ROUEN – 2 srebrne i 1 brązowy,

V MŚ 1989 – BERLIN – złoty i srebrny,

– a wszystko to mimo ogromnej konkurencji modelarzy  z całego świata a zwłaszcza z Chin.

Dawało Mu to ogromną radość i satysfakcję.

Kolejne Mistrzostwa, planowane w Czechosłowacji w 1991, nie odbyły się  ze względu na sytuację polityczną.  Marek powrócił do modeli samolotów. Budował też modele latające zdalnie sterowane, ale cały czas miał na warsztacie jakiś mały model plastikowy tworzony z wypracowaną przez wiele lat wprawą i niezmienną precyzją.

Posiadając dużą wiedzę  w dziedzinie historii wojskowej  zaczął  tworzyć  całe scenki, w których samoloty otoczone były  żołnierzami  i sprzętem wojennym danego kraju i czasu.

Choroba zastała go przy budowie największego  w czasie II wojny światowej działa kolejowego K5 „Leopold” wraz z lokomotywą w skali 1:35. Nie zdążył go już ukończyć – zmarł w lutym 2015.